کد مطلب:182175 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
شهادت دادن حجرالاسود به امامت آن حضرت
بعد از شهادت امام حسین (علیه السلام)، محمد بن حنفیه خدمت امام سجاد (علیه السلام)، پیامی بدین مضمون فرستاد: حال كه امام حسین (علیه السلام) شهید شده است و وصیتی مبنی بر اینكه چه كسی امام بعد از ایشان می باشد از خود به جای نگذاشته است؛ سزاوارتر این است كه من امام باشم؛ چرا كه هم از لحاظ سن و هم از لحاظ تجربه از تو بالاتر هستم؛ پس درباره ی امامت با من نزاع نكنی.
حضرت فرمود: «ای عمو از خدا بترس! و در پی آنچه كه شایسته ی آن نیستی، مباش؛ من تو را نصیحت می كنم كه مبادا در شمار جاهلان باشی، ای عمو! پدرم - صلوات الله علیه - پیش
[ صفحه 43]
از آنكه به سوی عراق حركت كند به من وصیت نمود همچنین یك ساعت پیش از شهادتش نیز، دوباره درباره ی امامت، وصیت ویژه ای كرد و اسلحه ی رسول الله (صلی الله علیه و اله) در نزد من است؛ پس دیگر دنبال این امر مباش؛ چرا كه من می ترسم، عمرت كوتاه شود و در احوال تو اختلالی به وجود آید، خداوند تبارك و تعالی، نمی خواهد كه امامت را جز در نسل امام حسین (علیه السلام) در نسل دیگر قرار بدهد.
حال اگر می خواهی، این جملات را به تو ثابت كنم و حقیقت را برای تو روشن كنم، بیا تا با هم پیش سنگ حجرالاسود برویم و از او بپرسیم كه امام چه كسی است».
بعد از مدتی هنگامی كه امام سجاد (علیه السلام) به مكه عزیمت فرمودند، محمد بن حنفیه نیز به مكه رفتند. در آنجا با هم قرار گذاشتند كه نزد سنگ حجرالاسود رفته، درباره ی امامت از او سوال كنند.
امام سجاد (علیه السلام) به محمد بن حنفیه فرمود: «تو اول درخواست خود را با سنگ در میان بگذار و سپس من، این كار را می كنم».
[ صفحه 44]
محمد بن حنفیه هر چه دعا و ذكر خواند و خواسته ی خود را مبنی بر شهادت حجرالاسود به امامت او مطرح كرد، هیچ صدایی از سنگ برنخواست.
سپس نوبت به امام سجاد (علیه السلام) رسید، امام (علیه السلام) دعایی خواند و سپس فرمود: «سوال می كنم از تو به حق خداوند كه بعد از حسین بن علی (علیه السلام)، وصی و امام كیست»؟
ناگهان سنگ چنان از جای خود حركت كرد كه نزدیك بود از جای خود كنده شود، آن گاه گفت: وصیت و امامت بعد از حسین بن علی پسر فاطمه بنت رسول الله (صلی الله علیه و اله) مخصوص توست ای علی بن الحسین (علیه السلام)!
با شنیدن این جملات، محمد بن حنفیه پای مبارك آن حضرت را بوسید و گفت: امامت مخصوص توست [1] .
حضرت فرمود: «ای عمو از خدا بترس! و در پی آنچه كه شایسته ی آن نیستی، مباش؛ من تو را نصیحت می كنم كه مبادا در شمار جاهلان باشی، ای عمو! پدرم - صلوات الله علیه - پیش
[ صفحه 43]
از آنكه به سوی عراق حركت كند به من وصیت نمود همچنین یك ساعت پیش از شهادتش نیز، دوباره درباره ی امامت، وصیت ویژه ای كرد و اسلحه ی رسول الله (صلی الله علیه و اله) در نزد من است؛ پس دیگر دنبال این امر مباش؛ چرا كه من می ترسم، عمرت كوتاه شود و در احوال تو اختلالی به وجود آید، خداوند تبارك و تعالی، نمی خواهد كه امامت را جز در نسل امام حسین (علیه السلام) در نسل دیگر قرار بدهد.
حال اگر می خواهی، این جملات را به تو ثابت كنم و حقیقت را برای تو روشن كنم، بیا تا با هم پیش سنگ حجرالاسود برویم و از او بپرسیم كه امام چه كسی است».
بعد از مدتی هنگامی كه امام سجاد (علیه السلام) به مكه عزیمت فرمودند، محمد بن حنفیه نیز به مكه رفتند. در آنجا با هم قرار گذاشتند كه نزد سنگ حجرالاسود رفته، درباره ی امامت از او سوال كنند.
امام سجاد (علیه السلام) به محمد بن حنفیه فرمود: «تو اول درخواست خود را با سنگ در میان بگذار و سپس من، این كار را می كنم».
[ صفحه 44]
محمد بن حنفیه هر چه دعا و ذكر خواند و خواسته ی خود را مبنی بر شهادت حجرالاسود به امامت او مطرح كرد، هیچ صدایی از سنگ برنخواست.
سپس نوبت به امام سجاد (علیه السلام) رسید، امام (علیه السلام) دعایی خواند و سپس فرمود: «سوال می كنم از تو به حق خداوند كه بعد از حسین بن علی (علیه السلام)، وصی و امام كیست»؟
ناگهان سنگ چنان از جای خود حركت كرد كه نزدیك بود از جای خود كنده شود، آن گاه گفت: وصیت و امامت بعد از حسین بن علی پسر فاطمه بنت رسول الله (صلی الله علیه و اله) مخصوص توست ای علی بن الحسین (علیه السلام)!
با شنیدن این جملات، محمد بن حنفیه پای مبارك آن حضرت را بوسید و گفت: امامت مخصوص توست [1] .
[1] منتهي الآمال.